İnsan olan hakikati yaşıyor
Gönül vesaiti kaftan aşıyor
Fakir cebi kel başını kaşıyor
Düşünde karnını doyurana bak
Zehir içsem Allah beni affetmez
Hayata dirensem pek gücüm yetmez
İnsan bu elbette umudu bitmez
Halk olmuş canlıyı kayırana bak
Yaşam başka yerde ben başka yerde
Biraz serserilik var bizim serde
Poyraz dört bir yandan güçlü eserde
Yaprağı dalından ayırana bak
Herkese bir kapı bir de eşik var
Tutmadı düzenim dünyada ayar
Gelip giden insan zamanı boyar
Uyumsuzca aklın sıyırana bak
İşte teneşirde benim bedenim
Kırıldı kollarım tutuyor yenim
Umuda bağlayan elbet hak dinim
Radyoda adımı duyurana bak
Hüseyin Fizâhî kendin anlattı
Ah u zârı gök kubbeyi inletti
Kimi kendin kimi hakkı dinletti
Gözleri gözlere seyirene bak
4 Aralık
Nilüfer
Kayıt Tarihi : 10.1.2008 16:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gerçeklere dokunmuşsun.. Ben sizleri tanımam bilmem !.. Ancak, ben, gerçek nerdeyse ordayım.
Kullandığınız dilde.. uzattığınız gülde.. İnsan sevgisi gönülde.. sizi anlamamak olur mu ?
Kutluyorum...
Cümle dostlar duyacaklar
Vah vah yazık yazık
Erken göçtü diyecekler
Sonra gidip bir lokalde
Oyunu sürdürecekler..
Okuduğum şiirlerinde teneşir vardı.Ölüm geliverdi aklıma..Selam
TÜM YORUMLAR (3)