koydu kasa.. rengi mavi
dükkanın önünü ördü
esnaf degil sanki kavi
çivi çakan.. bakan kördü
çok gecmedi kaldırımda
elde köre mahsus asa
ki yere her daldırım da
cesme bulur O susasa
fakat bu kez bir çengelli
igne gibi yere saplı
kasaya çarptı engelli
ölçemeyip pek hesaplı
kapaklandı yolun tam uç
boydan boya yatıyordu
yırtılmış ayakta papuç
hayli göze batıyordu
gönül gözü açık kişi
kaldırdı el uzatarak
giy yeniyle geçir kışı
dedi dostça göz atarak
götürdü kunduracıya
giydirdi para ödeyip
mahal verme hiç acıya
kalp gözü görmeli deyip
engelini kaldırırsın
yol alır kalmaz engeli
yoksa onu kandırırsın
sen takıp kanca çengeli..
Kayıt Tarihi : 15.12.2013 11:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!