Bakamıyorum Şiiri - Sibel Dinç

Bir bakıştan ibaretti önceleri mutluluğun adı
Sonra mutluyken eskitti bakışları
Yabancılaştı ellerin yabancı bir tende
Ve şahitti kokun günah sinmiş üzerine…
Baktığında aynalara görünür mü cam kırıkları
Olur mu acaba bir iki vicdan sızlaması
Pişman mı bakar gözlerin bilmiyorum
Bilmem için bakmam gerek ya hani?
Bakamıyorum…
Var mı şimdi beni kurtarabilecek bir eylemin
Tek kelimeye bile acizsin
Benim de içimde kalsın son sözlerim
Şimdi bu yabancı her yaklaştığında bana
Ruhumun yarası daha bi derin...