Dost nazar eyleme, yüzüme karşı.
Dönüp yüzünüze, bakamıyom ki.
Aklımızı sarmış, dünya telaşı.
Kendi kabuğumdan, çıkamıyom ki.
Düşünüp, dalarım, bilmem ki neden.
Gelmiyor göçünü, alıp da giden.
Nerede Ağalar? Nerede Deden?
Halimiz nicedir, bilemiyom ki.
Elbette izinsiz olmaz bu işler.
Üstüme kaldı da, sebepsiz suçlar.
Siz bari götürüp söyleyin kuşlar.
Derdimi kimseye, diyemiyom ki.
Şahdari bu kadar efkârın niçin.
Düştü mü ateş, yanar mı için.
Hepsi meşakkat, adıysa geçim.
Oturup yerimde, duramıyom ki.
Kayıt Tarihi : 28.3.2007 17:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sevgili Üstadımın bir sözü var derki, GEÇİM BİR İLİMDİR. OKUMAKLA DEĞİL YAŞAMAKLA OLUR.
Gönlünden ve gözlerinden öpüyorum Aşık Şahmedi
Düştü mü ateş, yanar mı için.
Hepsi meşakkat, adıysa geçim.
Oturup yerimde, duramıyom ki.
Evet Sahdari, iste bunun adi gecim. Ebabil misali kiminin altindan kiminin üstünden.
Bize halki idare düser, baskalarina da Hakki.
Tebrikler gözlerinden öptüm.
TÜM YORUMLAR (3)