Bakamam Artık Şiiri - Ozan Hürmetli

BAKAMAM ARTIK*

Göçtüğüm yaylanın suyu kurumuş!
Dönüp de yüzüne bakamam artık.
Yaylacılar nerde kaldı der imiş?
Dönüp de yüzüne bakamam artık.

Kurumuş bostanlar bahçeler bağlar
Geçip gitti nice güzelim çağlar
Yaylacılar senin haline ağlar
Dönüp de yüzüne bakamam artık.

Yaz bahar gelince sana göçerdik
Buz gibi suyunu tas yas içerdik
Mutlu olur sevinç neşe saçardık
Dönüp de yüzüne bakamam artık.

Nerede ötüşen keklikler nerde
Koyunlarda kuzu kavalda perde
Hasretin düşürdü onulmaz derde
Dönüp de yüzüne bakamam artık.

Dağlarında keven çiçek açsa da
Bülbüllerin daldan dala uçsa da
Bir gün gelip yolum senden geçse de
Dönüp de yüzüne bakamam artık.

Oğlak kıran senin bilinen adın
Kurudu pınarın kalmadı tadın
Bilmem ki hoşuna gider mi yadın
Dönüp de yüzüne bakamam artık.

Ozan Hürmetli’yim söylerim size
Dededen babadan kalmıştı bize
Gün olur çıkarsam kepezin düze
Dönüp de yüzüne bakamam artık.

28.04.2023 Ank.*