Bakamadım Şiiri - Ahmet Coşkun

Bakamadım

Kirpikler karasında
Gözler zülfün arasında
Ay ki gece yarısında
Aşk doğurur duruşu
Dudak utanır balından

Gülden mı damıtılmış özü
Şeker bal dökülür sözü
Yüzü mü gül, gül mü yüzü
Gamzeyi boğar gülüşü
Yanak utanır alından

Gelip geçeni eğliyor
Yana varılmaz dehliyor
Sevda el ayak bağlıyor
Öldürür söze vuruşu
Yürek utanır dalından

deli gönül dinlene dur
Güzel deyip söylene dur
Bakmaz yüze beklene dur
Hele sen kimsin soruşu
Bilek utanır kahrından