Bakamadım Şiiri - Muhammet Dinçer Sönmez

Çıkarıp bakamadım asla sessizliğine,
Yokluğunu kaybetme korkusuyla,
Yokluğunu bir eski resim gibi,
Koynumda taşıdığım.
- yokluğuna olan aşkla -

Bir çocuk ekmeğini düşürdü elinden,
Bir kadın canhıraş bağırıyor,
Kırık dökük duvarın öte yanında....
Dilimde keskin bir elektrik tadı.
- ki bu şehir hep çarpmıştı beni-
Bütün şehir bağırıyor,
Hep bir ağızdan, çığlık çığlığa...
Buna rağmen, bu çığlıklara rağmen,
Gözlerim uzakta.....

Yokluğunu kaybetme korkusuyla,
Bakamadım asla sessizliğine.....