Bakalum Çayeli’ne Şiiri - Adem İmdat Kesici

Kuspa’nun tepesinden bakalum Çayeli’ne,
Çay toplayan kizlarun makas olur eline.

Peştemali beline, geline bak geline,
Ne edeyim uşaklar, aciyirum haline.

Hazirlamiş tentayi, nasi satacak çayi?
Çayeli’ne inecek, bekleyi çarşambayi.

Dereler akar gider, dert beni yakar gider,
Bu yeşil Çayeli’ne, her gelen bakar gider.

Lahana, hamsikoli, tulumi, kemencesi,
Uzaktan paçilarun, sesi geliyi sesi.

Şenluk içinde olur köyümün düğünleri,
Söylenur karşi beri, sevdaluk türkîleri.

Açar sari çiçekler, seven yarini bekler,
Kaybana sevdaluktan böyle yanar yürekler.

Dereler akar gider, dert beni yakar gider,
Bu yeşil Çayeli’ne, her gelen bakar gider.

(Rize Ağzı, Şivesi ve Aksanı İle Yazılmıştır)