Bakalım Şiiri - Gülçin Aksekili

Yer gök dağ taş tüm evren çalkalandı bağırdı
Bir tokata boyun eğmiş çınarın ağıtına
Bulutlar isyan etti, rüzgar kırıldı
Bir hoyrat elin soğukluğuna
Bir hayli şaşırdılar hepsi doğadaki yerini alıp
Tüm şahitler toplandı
Başladılar ağlamaya avaz avaz
O bizim gül toplayanımız, o bizim hayranımız
Dur dediler dur hop ağır ol bil kendini
Ne kadar zayıftı, ne kadar sıradandı
Ne kadar sahte ne kadar yalandı
Öz benliğinden ne kadar uzaktı
Kendini bilmeyenler ne utanır ne sıkılır
Kendini bilmeyenler hatalara susar
Bütün konsey yerini aldı
Karar verdi adıma da
Bakalım ne olacak
Bakalım hak yerini nasıl bulacak