BAKAKALDIM ARDINDAN 77
Bakakaldım ardından ayaklarımda prangalar,
Kulaklarımda sesin,avuçlarımda yalnızlık,
İçimde tarifsiz duygular...
Ne bileyim,ne söylemeli,adına ne demeli?
Adını koyamadım.
Yalnız tam şuramda bir şey kaldı:
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta