Vefa bilmeyen insana, kıymet vermeyi sevdi gönül.
Seveni değilde, hor görüp itip kakanın peşine düştü gönül.
Kendini düşünmeyip insanların derdine koştu gönül.
Bak sonunda yine kurudu gönül.
Bu araf, ta çare yok gönlüme
Söyle sevdiğim bu kaçıncı zulüm yüreğime.
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta