Dışarısı günlük güneşlik
Bense tek başıma yapayalnız
İçimdekileri bir döke bilsem…
Ne kağıt yeter ne kalem yazmaya
Sessizce bakarsın dışarıya…
Kuş seslerinin cıvıltısı gelir ahenkli
Karlar erimiş toprak suya doymuş
Bir filiz çıkmaya uğraşır topraktan
Sanki silkelenip ben hürüm
Bırakın çıkacam der gibi
Bak yine çöktü hüzün…
Neden diye sormayın bende bilmiyorum
Bazen gelir ya insana yalnızlık duygusu
İşte öyle bir duygu bu
Bir gün daha gelip gitmiştir…
Akşam olmuştur sessizce
Hava soğur, sert rüzgar çıkar
Kuşlar yuvalarına doğru uçarlar
Çiçekler kapanır kendilerini korumak için
Yıldızlar gökyüzündeki yerini almış
Ahenkli dans ederek
Kendi aralarında göz kırpıyorlar
Yazmak istersin bir şeyler daha
Bakarsın kağıt bitmiş, kalem yazmıyor…
Bak yine çöktü bir hüzün…
YAZAN:DİLEK AKGÜN
15-01-2016
Dilek AkgünKayıt Tarihi : 15.1.2016 12:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İstemem kimsenin yüreğinde hüzün keder
Dünyada çekilen bunca acılar bize yeter
Gün batar, karanlığın tonları başlar içimde derin, bir dost eli uzanır bana. Sıcacaık hayalimdeki ellerin. İkilemdir yaşadığımız dünyada mutluluk ve keder; yaşaduıkça olgunlarşır insan ve ebediyete olgunlaşarak gider. Şiirler ve duyan düşünen insan, sonsuzluğun sonsuzluğu kadar büyür insanın içinde vaeolan cşhan.... Hadi şiirler, hadi al götür beni. İster can ver yaşat, ister canıma kastet ödldü beni...
k ederim.
Bense tek başıma yapayalnız
İçimdekileri bir döke bilsem…
Ne kağıt yeter ne kalem yazmaya
Bilirim çok haindir bu tanlızlık.YUVASIZ KUŞ
TÜM YORUMLAR (12)