Bak Yine Ben.. Şiiri - Kaan Karaduman

Bak yine ben…
Bak yine ben gecenin gündüze kavuşmasını bekliyorum.
Gözümde uyku yok elimde sigara aklımda ise yine sen, hala seni düşünüyorum kendime kızmama rağmen ama bu düşünceden bir türlü alamıyorum kendimi…
Her gün bir köşede durup insanları izliyorum hani olurda tanıdık bir yüz görürüm diye ama o yüz hiç geri gelmiyor, geri gelemiyor…
Hani her şeyin bitipte hiçe dönüştüğü o gün var ya benim hayatımdaki en kötü gün olarak geçti benim hafızama ve ne yazık ki silemiyorum hafızamı ama hayat bir şekilde devam ediyor işte, etmese ben elimde kağıt kalem bunları yazabilir miydim?
Kim bu hayatta istediği gibi yaşıyor sorarım hepinize?
Kanatları kopmuş, savunmasız, uçamayan bir kuş onu bekleyen tehlikelerden nasıl uzak kalabilir ki?
İşte bende o kuş gibi tehlikedeyim ve sen farkında bile değilsin bunun…
Beni kazanmak için değil kaybetmek için uğraştın durdun hep! !
Başarılı oldunda umarım güzel güzel kutluyorsundur bu başarını, tebrik ediyorlardır seni, sende kendinle gurur duyuyorsundur.
Ama bilmiyorsun ki mutluluk sadece bende gizliydi ve ben şimdi onun anahtarını asla bulamayacağın bir yere sakladım, bir daha ne sen ne de ben bulabilicem onu.
Her şey bir toz gibi kararsız savrulacak ve yok olacak kütüphanedeki hiç bakılmayan tozlu raflarda…
Bigün aldım başımı çıktım yola bir baktım Tophanede benim gibi düşünceliler oturmuş tüttürüyorlar,
Bende bir yere iliştim bir çay bir de kavunlu nargile söyledim kendime, başladım iki yılımı neler uğruna boşa harcadığımı bir yandan nargilemin dumanıyla halka yapmaya çalıştım, diğer yandan da düşündüm durdum…
Sorsanıza bir sonuca vardın mı diye.
Kim sonlandırabilmiş ki ben başarılı olabileyim…
Herkes hani kendinden sorumludur ya! Peki Tanrının buradaki rölü nerede?
Bize doğruyu göstermek değil mi?
Bu nasıl bir doğru! Canımın yandığını hissediyorum, ama ne kan var ne de bir iz!
Hadi söyle bana şimdi yüzme biliyor musun? Soruyorum çünkü göz yaşlarımdan yeni bir deniz oluşturdum kendime adını da “SENSİZLİK” koyduğum
Cesaret edip yüzebilir misin orda? Sanmıyorum! ! !
Sen eğer cesur olsaydın kalıp benimle savaşırdın ama sen onu bile yapamadın…
Evet işte Tanrı burada görevini gerçekleştirdi. Bana doğruyu gösterdi, sen ve senin gibilerden uzak durmam gerektiğini. Şimdi sen utanç içinde o gecelerdesin ama ben…
Bunun cevabı şu an için yok!
Ama en kısa zamanda olacak bunu biliyorum ve kendimi nadasa alıyorum. Dinlenen bir toprak gibi…
Sonrasında üstümde yetişen filizlerden alacağım ödülünü…

SAYGILARIMLA...
22/07/2009 05:01