Bak yine Şiiri - Fatih Abdulhakim Gül

Bak, bak yine sensizlige uyandım
Gündüzler gecelerden farksız
Zaman artık anlamsız
Ki zaten geçmek bir yana durağan, kaygısız
Yokluğunda ay bile vasıfsız
Bulmaktı seni, aya bakış amacım
Yetim, öksüz bir çocuk misali kaldım yalnız .

Bak, bak yine toplandı bulutlar
Güneşimi çaldılar benden, aldılar
Seni sakladılar sebeplerin ardına
Benden uzağa daha uzağa kaçırdılar
Varlığını yokluğumda mı bulmak gerek
Seni görmek için vaz mı geçmem gerek.

Bak, bak yine uşüştü özlem tanecikleri
İçimi tırmalarcasına ,
Ama biriken kötü hisler var
Belkide kötülük içimde var
Farkına varılmayacak kadar
Gizli, pusuda, açığa çıkana kadar
İnsanlar içlerinde iyilik olduğunu sanır
Ama her kalpte bir parça kötülük yatar.

Bak , bak yine başladım felsefi konuşmaya
Özlemin , düşündürtür herşeyi bana
Düşüncelerde vücut bulursun , gelirim sana
Hayalde, düşte, fikirde sevmek, kana kana
Doymak bilmez bir açlık ve susuzlukla

Bak, bak yine sevdam körüklendi
Seni sevebilmek en güzel duygu
Bana gel, isteği en büyük temenni
Beni seveceğin ümidi, ne güzel teselli
Gül tohumuna dokudum sevgimi
Yakında filiz verecek ve sen seveceksin beni.