Bak Yavrum Şiiri - Mehmet Ali Temel

Bak yavrum,
Biz ümitten yana çıktık,
Zincirler kalbimizdeymiş.
Taşsız kurulan ev değil.
En çileli hayatı emerek,
Yalınayak yaşamaya alıştık.

Bıraksan, gözlerim büyüdü,
Onlar çocuk değil,
Küçük değil onlar yavrum,
Güneşe bakabiliyorlar,
Bırak bir damla kanım aksın,
Kanımın hamallığını yapmak ürkütücü...

Bak yavrum;
Gözlerim açıkken düşündüm,
Ama şimdi kapalı,
Zaman mı şaşırmış ne! ..
Ezele hamallık yaptım
Ben gelecekte,
Evet, gelecekte büyüdüm...