Ne kâhinlik var soyumda,
Ne de müneccimlik,
Kulakları çınlasın,
“Bildiğin ele ise,
Öğrendiğin kendine” derdi validem,
Sen ister bildiklerime say,
İster öğrendiklerime.
Lakin şu kadarını söyleyeyim;
Korkarım ki! senden sonrası yaşamımın,
Yalnız müsvedde olacak.
Hükümsüz kendini kaybetmelerin
Gayrı resmi zabıtları dolduracak
İlan sayfalarını.
Posta güvercinleri
Bir felaketin bindallı habercisi gibi duracaklar
Anten direklerinde,
Laf arası bahardan bahsederken
“Hayra alametliğini kaybetti” diyecekler,
Yalana belenecek çırpınışlar.
Bilmeyecek hiç kimse,
Duysalar da inanmayacaklar,
Bir kuple şarkının bile
Yeter olduğunu sarhoşluğuma,
Artık ne söylense
Rivayet sanılacak.
Kayıt Tarihi : 7.2.2006 12:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Korkarım ki! senden sonrası yaşamımın,
Yalnız müsvedde olacak.
dizeleri...Güzel bir şiir okudum...
TÜM YORUMLAR (7)