Bak şu işe Şiiri - Hızır Azaklı

Bak şu işe

ulan,
Altaylardan gelen
şarlatan!
omurgasız hergele
yılan.
değil miydi yazın
diskotekte
kıllı kollarda kıvranan
senin kız kardeşinle baldızın
yakın çevren,
sizden biri, akraban.
utan be utan! !
“Diyelim ki senden evvel baban yok.
… bir anan da mı yoktu.
“bir orospu odası yaptın kafatasını.”
dalaşıyorsun.
kıllı kollarda kıvranarak,
sabahlayanların
parasını
“ve de teneke suratını”
doldurup torbana
yaşıyorsun.
Sen çıkamazdın karşımıza,
çıkardılar seni,
tutup sıska gerdanından
“yerden bir karış kaldırdılar”
kızımızın, bacımızın
saçına
paçasına
saldırdılar.
onlar ki,
(horlananlar)
evrensel manifestoya,
“çıplak bir yumruk gibi kalbini koyanlar.”
şefkate ve erdeme soyunanlar ki;
yanan kanlarıyla
omuz omuza yaşıyorlar.
milyonlarla kırmızı yürek taşıyorlar
(yüreğimizi taşıyorlar…)
esrar, eroin, terör, silah, kadın, filan, falan …
talan ve yağmaya bulaşmadan
memleket sevdalısı,
memleket kokanlar…
onlar, okula hasret,
onlar, bilime hasret,
onlar yaşama hasret bırakılanlar

Bana bak,
Altaylardan gelen uşak,
kızıl engerek,
kemik yaladığı sofranın altına girerek
ölümü görmüş bir it sürüsü
ve bir ekran virüsü gibi
her gece titreyerek durmanı
ve de kudurmanı…
anlıyorum
yorum;
yapmıyorum.
“yatık bir insanlık, yitik bir mantık

Bakın Altaylardan gelenin
yaptığı işe,
söylediklerine bakın hergelenin
“onlarca fahişe,
bir diskotekten
tek tek örtünerekten
çıkmışmış yürüyüşe! !
sistemi zorlayacak -mış mış…
-Ulan, müptezel, yavşak!
yıllarca yürüdük,
yıllarca yürüyoruz.
Ne fahişeleri yürürken gördük
ne yürüyenlerden kaltak.
Hiç olmadı.
Yoktu.
Olmayacak.
ancak, biliyoruz ki,
bu senaryo
(oligarşinin şu berbat senaryosu.)
birilerine okutturulacak…
ve diyoruz ki,
teşhir ediyoruz ki,
siz,
“Mun tarikatının
hacıları,
Bremen mızıkacıları
hepiniz
“itlerini öne itip
yol kesen efendilerin
şu berbat senaryosunun.
bacaksız bir ekran neferisiniz.
ne bir adım ileri
ne bir adım gerisiniz
kıllı kollara attığınız,
ve sabahlattığınız
“Şahin” provokatörler
ve yardımcı, yedek aktörlerinizle
malzemesiniz...
Yetti be!
Yettiniz be!
bu vızıltılar / vızıltılarınız / “vız gelir bize vız! ..”
bu vızıltılarınızla
ortak paydamızı bozamazsınız.! ../
/çizgimize bile
dokunamazsınız./
Bizdeki o nur,
Bir insanlık onurudur. Bilesiniz!