Bak şu delinin zoruna Şiiri - Celal Işık

Dünyaya meydan okuyor
Bak şu delinin zoruna.
Bağlar ormanlar yakıyor.
Dal bırakmıyor yarına.

Bak adam hükümdar olmuş.
Yinede memnun kalmamış.
Gurura kibre doymamış.
Göz koymuş Tanrı yerine.

Tanrı yere inmiş gezer.
Kulu olmayanı ezer,
Zalim ne yuvalar bozar.
Can garip kendi yurduna.

Turump'mu bu halk'mı deli
Dünyanın damında yeri.
Başımızda'da var biri.
Sarayda bakar karına.

Canlar ne umduk ne bulduk..
Delilere mecbur olduk.
Ne kara günlere kaldık.
Gayrı bir umut yarına.

Celal derki üzülme yar.
Her gecenin sabahı var.
Bir gün zulmeden zalimler.
Çıkarlar halkın darına.
DURURLAR HAKKIN DARINA