Bak simdi, Eserine cok iyi bak
Iste bu ben, senin Enkazin
Köy meydaninda
Agir yarali asirlik bir cinar gibiyim
Senin gözlerin bana Yer yüzü
Senin gözlerin bana Gökyüzü
Yüregime ve Aklima ilmek ilmek mühürledigim
Ve taa cigerlerime kadar
Nefes misali cektigim
Benim sana olan caresizligim
Tenezzül ötesi
Yasanilmasi mecburi
Bir ömür masali gibi
Benim sana olan destanim
Tipki bir yas üzüm Rakisi
Ve Sehvetli bir yaz aksaminda
Günahkar bir kadehte
Damagimda yudum yudum
Tadina varmak gibi
ISTE HIKAYENIN SONU
Artik SEN bana
Tabagimdaki 3-5 zeytin tanesi
Tadi damagimda kalan
Ve sirtimdaki bir bicak kirisin
Artik SEN bana
Gardiyanina asik bir mahkum
Fakat artik mahpuslugu hic istemeyen
Ve artik BEN sana
Bir yol üstü lokantasinda
Masanin üstünde dolu bir kül tablasi
Kirli bir beyaz pecete
En burusuk yerinda SENI SEVIYORUM yazan
Hasretin ev sahibi artik evime
Sana söz
Seni hep uzaktan sevecegim
Sana söz
Tipki bir cocuk gibi
Seni hep icimde büyütecegim
Azad ettim gönlümde artik seni yarim
Yemin tutmaz artik benim tövbelerim
Anlastik artik can özüm
Azad ettim seni
Sana söz azad ettim artik seni.
30.05.1998
Timucin ÖzenerKayıt Tarihi : 6.3.2025 04:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!