Bakmaz önündeki kendi işine,
Beni kınar Cumaya gitmez diye,
Mezarda,mevtanın altın dişine,
Göz koyan da gidiyor bak camiye.
Din mevzu olunca atıp tutanlar,
Bire alıp,üç otuza satanlar,
Komşu bahçesinden toprak katanlar,
Bak,onlarda gidiyorlar camiye.
Mazlum bulup,dalısına binenler,
Zalimi görünce pusup,sinenler,
Ana,babasını hakir görenler,
Bak,onlar da gidiyorlar camiye.
Fakir,fukarayı küçük görenler,
Konu,komşusuna zarar verenler,
Gece,bahçelerden meyve çalanlar,
Bak,onlar da gidiyorlar camiye.
Kul hakkını hep istismar edenler,
Elin bahçesinde hayvan güdenler,
Biri koyup,üç kez hacca gidenler,
Bak,onlar da gidiyorlar camiye.
Altındaki eşekleri saymayan,
Ana,babasını eve koymayan,
Karnı doyup,gözü,gönlü doymayan,
Bak,onlar da gidiyorlar camiye.
Konu komşu ırzına göz dikenler,
Kibir ile insana hor bakanlar,
Arı gibi dili ile sokanlar,
Bak,onlar da gidiyorlar camiye.
Beyni bomboş,para,pulla övünen,
Komşusunun zor gününe sevinen,
Çevresinde ne olduğu bilinen,
Bak,onlar da gidiyorlar camiye.
Dinin üzerinden para kaznan,
Hayra toplayıpta,cebine koyan,
Sübaneke 'yi de yanlış okuyan,
Bak,onlar da gidiyorlar camiye.
Kahvelerde masa masa dolanıp,
Masum insanların gıybetin yapıp,
Sözde dine,özde paraya tapıp,
Bak,onlar da gidiyorlar camiye.
Sabahlara kadar kumar oynayan,
Akşamdan akşama kafayı bulan,
Her gün tövbe ile kendin aldatan,
Bak,onlar da gidiyorlar camiye.
İnsanların arasını açanlar,
Gıybet için kendisinden geçenler,
Ydikleri kaba,dönüp,sıçanlar,
Bak,onlar da gidiyorlar camiye.
Çıkar için dostu bile satanlar,
Deve bulsa amuduyla yutanlar,
Ana,baba,gözden ırak tutanlar,
Bak,onlar da gidiyorlar camiye.
Sofrasında helal lokma olmayan,
Menfaatı yoksa selam vermeyen,
Dar gününde dost hatrını sormayan,
Bak,onlar da gidiyorlar camiye.
Mal,mülk için akrabadan kopanlar,
Yalan yere nice yuva yıkanlar,
Yaşlıların kalplerini kıranlar,
Bak,onlar da gidiyorlar camiye.
Bilerek yalancı şahit olanlar,
Yetim hakkı,mazlum hakkı çalanlar,
Erdemliği para,pulda sananlar,
Bak,onlar da gidiyorlar camiye.
Topladığı hayrı çalıp,çırpanlar,
İnsanları urbasıyla tartanla,
Ayıbını hac,oruçla örtenler,
Bak,onlar da gidiyorlar camiye.
Gerçek müslümanlar başımın tacı,
Sözüm,sözde islam,aslen eyyamcı,
Bencileyin rakı,şarap,biracı,
Bak,onlar da gidiyorlar camiye.
Bunları zamanla yaptım geçmişte,
Belki de içerim yeri gelir de,
Hiç olmazsa yalanım yok Rabbime,
Ben bunlarla gider miyim camiye...
21.7.2006 Osman Şenol
Kayıt Tarihi : 4.11.2009 14:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!