Bak oğlum! ... Şiiri - Ferahmiz Ceylan

Bunlarda gelir,
Bunlarda geçer,
Neler geçmedi ki? ..

Anan seni, seni
Bu günler için doğurmuş
Bu vatanın bağrına,
Bu bayrağın şanına,
Yaraşır bir şekilde,
Görevini yapıp,
Geleceksin bir gün,
Aldırma oğlum.

Hani köyde gezerken,
O delikanlı, heyecanlı,
Hareketli bakışların,
Var ya..............
Şimdi; bizleri koruyan,
Bizlere huzur veren,
Bir ocakta, emin kucakta.
Endişemiz yok senden
O; şefkatli bakışların,
Şimdi; cephede vatanı,
Şimdi; bayrağı için düşmanı,
Heybetli bakışınla
Dosta güven,
Düşmana korku saçarsın.

Kütahya’dan geçerken trenler,
Tıkır... tıkır...tıkır...
Düşünürdün; Yozgat’ı,
Çekerek’i, Kayalar’ı,
Ana baba kardeşini,
Kendin Söylüyorsun,
Çok rahat, çok huzurluyum
Ana kucağı kadar sıcak,
Diyordun mektuplarında, telefonlarında

Çocukken sapan tutan ellerin,
Şimdi silaha sarılmış,
Vatanın güvenliğini sağlıyor.

Pencereden; karda gezen
Tilkileri kurtları gören
O keskin gözlerin,
Şimdi ufukta düşmanı gözetliyor.

Oğlum; işte bu ocak;
Peygamberler ocağı,
İşte o ocak; askerlik ocağı,
Seni ALLAH’a,
Seni vatana,
Seni o yüce ocak,
Askerlik ocağına,
Hiç düşünmeden,
Emanet ediyor,
Gözlerinden öpüyorum.

30/08/2005
Saat:09.24

Ferahmiz CEYLAN
Baban