Yiğittin dağlara meydan okurdun
Bulanıp sel gibi öfke doluydun
Yiğidin sembolü merdin oğluydun
Gittin mekanına çakallar doldu
Yel gibi eserdin boz yamaçlarda
Omzunda çift kırma belde tabanca
Mizacın sert idi boyun uzunca
Gittin mekanına çakallar doldu
Atın rahvan idi yaman yol alır
Namın yürümüştü el alem tanır
Hasmına hımsıyla bir selam salır
Gittin mekanına çakallar doldu
Özü sağlam idi tok idi sözü
Yiğidi arardı hep iki gözü
Uzunca ömründe gülmedi yüzü
Gittin mekanına çakallar doldu
Çektiği acıya dağlar dayanmaz
Aslan kocasa da namından olmaz
Yiğit yatağında çakal barınmaz
Gittin mekanına çakallar doldu
Kayıt Tarihi : 7.2.2010 10:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!