Bak Ki Göresin Şiiri - Özdemir Aydın 2

Gel şöyle yamacıma otur
Cennetin kapısından seni nasıl çaldığımı anlatayım
Bir bulut ucundan nasıl kopardığımı
Ve gözüme mil çekişini...

Hadi oradan

Oradan ayrıldım, soluna bak

Solum doludur, yoluna bak

Yolum yolundur, önüne bak

Ben baktığın yerdeyim, sen kalbine bak

Kalbimden taşan bir aşk var, sen demine bak

Gönlüm uzakta bir yârdadır, dumanı tüten ateşe bak

Ateşim külden âlâ, sen külümdeki sen'e bak

O ben ki yanar alev alev olur köz, ateşi içimi yakana bak

Odun dıştan, insan içten yanar, sen gözümden tüten dumana bak

O yâr ki bana eş, ruhuma aşk, bedenime zevk, yana yana kül oldum, bu satırları yazdırana bak

Aşk ; satıra damlarsa şiir, saza damlarsa türkü, yüreğe damlarsa sûkut
Sen içime damlayan nirvanaya bak

Kurban olsun nirvana candan yârine, sen yüreği yakan sonsuzluk ateşine bak

Kurbanlık ararsan sevda yoluna
Bu can kurbandır senin uğruna
Sen dudağıma bulaşan al'ına bak

Biz birbirinden uzak iki aşık, bir araya gelince olacak düğün bayrama bak

Binbir çiçekten eylesin rengârenk desen,
Bu nasıl bir sırdır bilen yok daha
Sen birde şu kovanın balına bak

O bal ki dünyalara bedel aşktır, sevdası büyük, bitmez ummana bak

Sevda bir çiçektir soldurma sakın
Bu karanlık gecede şafak çok yakın
Sen gözlerimden doğacak güneşe bak

Sen şu gülüşün ateşine, şu aşkın büyüyüp yüreğe sığmayan filizine bak

Yüreğe düş oldun, eyledim filiz
İnan bu evhamlar boşuna, yersiz
Sen gölgemde bar vermiş yemişe bak...