Bak Kardeşim! Şiiri - Mert Kaplan

Mert Kaplan
47

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Bak Kardeşim!

Bak kardeşim,bu hayat öyle acımaz ki,
Önce mutlu eder seni,Sonra mutsuz,
Önce umutlanırsın,sonra gezersin umutsuz umutsuz,
Ve bu dünyaya açan şey güneş değildir kardeşim,
bu dünyaya sabahları umut açar,
akşamları umut batar,
bu yüzden geceleri içerim mesela ben,
geceler daha doğrudur,
insan umutluyken mutludur,
umut yoksa,rakı vardır,bira vardır,sigara vardır.
kafanı hoş edersin,
cebin boş gezersin,
yaşadığım tüm her şeyi unutucam dersin,
yaşadığın her şey aklına gelir bir bir,
kafayı yersin,yine içersin,
damardan damardan müzik dinlersin,
ah o öldü,ah bu gitti, diye inlersin,
geceleri zaman çabuk geçer,
mutlu olan uyur geceleri,
biz nöbet bekleriz,
varsa dostumuzla,
yoksa yalnızlığımızla dertleşiriz,
bira şişesi sevdiğimize benzer geceleri,
sımsıkı sarılırız,
yudum yudum tadına vara vara dibine ulaşırız,
rakı bize benzer mesela,
sek içersin saydamdır,
içi dışı birdir,
biz bize yapılanları yansıtırız o zaman,
o zaman gözlerimiz yaşarır işte,
damla damla dolar bardağa,
o zaman rakı beyazlaşır,
baktınmı göremezsin güzellikleri,
damla damla acılar birikir bardağa,
hızlı hızlı çekeriz acıları,
birikir birikir,
sonra gözden hüzün yağmurları başlar,
dil ayrılık şarkıları fısıldar,
gözler acıları görür,
bizde defalarca ölürüz,

nefes almamak ölmek değildir kardeşim,
asıl ölmek,nefes alırken olur,
insan bir kerede ölmez,
defalarca ölür nefes alırken,
nefes almamak kurtuluştur bu yüzden,bizim gibiler için...
Herkesi bırakırsın arkanda,
2 avuç toprak atarlar üstüne,
gelir ağlarlar mezarında,
biliyor musun kardeşim,
insanlar ölenlerin arkasından gözyaşı dökerken masumdur sadece,
bide bebekler masumdur işte,
ilk doğduğunda,
yoksa kimse masum değil hayatta,
ne sen masumsun ne ben,
bebeklerde masumluğunu kaybeder,
hayat kirletir onları da,
onlarda alışır zamanla,
hayatın acımasız boktan oyunlarına,
onlar da oyuncak olur,
onlarla da oynarlar,
hepimiz bebektik,
hepimiz masumduk oysa,
şimdi halimize baksana,
duygular bile masum değil be kardeşim,
insanlar sahte,iki yüzlü,
benimde iki yüzüm var mesela,
sabahları gülerim insanın suratına,
geceleri ağlarım böyle,
sabahları gülerim çünkü güçlü gözükmek lazım,
yoksa ezerler,çiğnerler,arkasına bile bakmadan,
çekip giderler,
evet güçsüzüm ama o yüzümü sadece gecelere gösteririm ben,
yıldızlar zarar vermez,yada harbi dostlar zarar vermez,
iyi ki yanımdasın be kardeşim,
yoksa şimdi neler olurdu kim bilir...
Yalnızlığı severim aslında,
kimse engel olmaz bana,
ama insan özgür olunca da,
çivisi çıkıyor her şeyin,
hiç bırakmayın kardeşim beni bırakmayın,
sizde bırakırsanız ellerimi,
hayata tutunacak gücüm kalmaz,
bırakırım savaşmayı,
bırakırım nefes almayı,
her gün ölmem,tam ölürüm işte o zaman,
ama siz yanımda olun,
her gün öleyim kardeşim,
her gün sizinle öleyim...

çoğu zaman dört duvar olurdu yanımda,
bazen yumruklardım,elim acırdı,
bazen çökerdim duvarın dibine,
ağlardım saatlerce,
hiç bir şey düşünmezdim,
sadece ağlardım öyle,
sonra kalkar küçücük odada turlar atardım
düşünmeye başlardım,
küçücük oda kocaman olurdu,
düşüncelerle dolardı,
duvarlar üstüme gelmeye başlardı,
korkardım titremeye başlardım,
ne yelkovan oynardı,ne akrep,
alırdım defterimi elime,
satırlara dökerdim mürekkep,
sayfalar dolar taşardı,
ben ağlama derdim,
gözlerim ağlardı,
ağırlık çökerdi üstüme sonra,
uzanırdım halıya,
tavanı gökyüzüne benzetirdim,
gökyüzüne sevdiğimin gözleriyle özdeşleşmiş,yıldızları çizerdim,
hepsine bir dilek yüklerdim,
ve öyle bakınırdım tavana,
belki ölümü,belkide sabahı beklerdim,
ölümü beklerdim sabah olurdu,
sabahı beklerdim,yine sabah olurdu,
etraf aydınlanırdı,
bakardım tavana,
bütün dileklerim yok olmuş sabahın ilk ışıklarıyla,
sesler duyulurdu,
yüreğimin sessizliği bozulurdu,
bende geceden kalma yüzümü değiştirirdim,
tebessüm gelirdi yüzüme,sahte ki ne sahte...
Yelkovanla akrep başlardı dans etmeye,
hüzünlerimi bırakırdım evde,
çıkardım dışarı,millete güçlü gözükmeye,
gülerdim herkesin yüzüne,
yelkovanla akrep dans etmekten vazgeçerdi,
umut güneşi batardı,
hüzün bekçisi yıldızlar ve dert ortağı ay doğardı gökyüzüne,
ve yine odam ve yine yalnızlık ve yine ben...

Mert Kaplan
Kayıt Tarihi : 27.1.2014 12:47:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mert Kaplan