Bak ibreti âlem arz ı dünyaya!

Bak ibret-i âlem arz-ı dünyaya
Gör şu kul başları canıyla yaşar
Zahiri budur ya dal bir esrara
Her biri bir garip hâl ile yaşar

Üç beş puldan medet, umarda sefil
Bir de şaşıverir azdıkça azar.
Cenneti dünya ya değişen gâfil,
Bal kaymak bulmuşta perhizle yaşar!

Sanki yok gibidir kendi dünya da
Hayır hasenatı bol sayar sayar...
Mabuduyla meskûn, olur ukba da
Kimi de böyledir ölünce yaşar.

Her can zarfında bir ukde mazrufu
Öz özünde saklı neler de saklar
Hâlince birazcık Leyla Mecnunu
Âşıklar gözünde yaşıyla yaşar

Ömrünce sığınak ararmış insan
Azrail kucağın açana kadar
Buldu ya vuslatın malûm arayan
Gayrı hikâyesi rivayet yaşar

Her tamamı onun dolu bin noksan
Bak şu kul başa sen nelerde yazar
Benim Bayazıtım dünden perişan
O’da ölür bir gün sözüyle yaşar.

(2006-Şam)