İşiniz olmasın kibirden yana,
Allah kibiri yasak kıldı sana.
Sakın yüksekten bakmayın insana,
Bak ibret al yere düşen yaprağa,
O da yüksekten bakardı toprağa.
Kötü söz insanın içine batar,
Sevgi saygı insana değer katar.
Hava atan kimse kendine atar,
Bak ibret al yere düşen yaprağa,
O da yüksekten bakardı toprağa.
Hak sevdası ile arar isen yol,
Kulu sev,insan sevgisi ile dol.
Sakın böbürlenme mütevazi ol,
Bak ibret al yere düşen yaprağa,
O da yüksekten bakardı toprağa.
Kendini bilmezsen boşa yaşarsın,
Sevgi olmadan nereye koşarsın?
Yüksekten bakarsan yere düşersin,
Bak ibret al yere düşen yaprağa,
O da yüksekten bakardı toprağa.
Yusuf hakikati insanlar bilsin,
İyilik yapanlar iyilik bulsun.
Gönlün toprak ile beraber olsun,
Bak ibret al yere düşen yaprağa,
O da yüksekten bakardı toprağa.
Kayıt Tarihi : 7.10.2020 15:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!