Kendisini bülbül sanmış,
Kargadaki şu sese bak.
Tavuk seherden uyanmış,
Horoz yatmış, kümese bak.
Tilki, kurda eylemiş naz,
Bakmış; çakal daha kurnaz.
Leylek, ördek, alaca kaz,
Kartal esir, kafese bak.
Ayıya armut sorulmaz,
İtin hırından durulmaz.
Tavşan bile, onu tınmaz,
Aslandaki nefese bak.
Develer gezer havada,
Eşek başta, ön sırada.
Balıklar yüzer tavada,
Hamsi, yayın, yunusa bak.
KARAC’OZAN; çölde donmuş,
Güneşim, batıdan doğmuş.
Eşkiyalar sultan olmuş,
Akıla bak, nefise bak.
18 Temmuz 2010 GÖLBAŞI
Kayıt Tarihi : 26.5.2020 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!