Bak hele Şiiri - Akın Gündüz

Bağıma bahçeme, gül dikerim
Dalında solan gül, zordur bilirim
Her seherde, dertli gibi öterim
Şu bülbülün, figanına bak hele

Hasret dolu sinem, dağlandı durdu
Felek her gördükçe, sillesin vurdu
Bağıma diktiğim, gülüm kurudu
Yaz ayında gelen, kışa bak hele

Çile oldu bana, yazan kalemim
Kırılsın gayrı bu yazan ellerim
Ferhat gibi dağlar gezer, delerim
Öyle şirin kaldı mı? Git bak hele

Her yılın sonu, bir savaşmış gazi
Bazı mutlu bazı sanki gam seli
Yaşanan her günüm, oluyor mazi
Anılardan kalan, yıla bak hele

Un ettiler, dönen çarkın zarına
Bir bak ardında kalan, şu zamana
Sanki yirmi beş yıl, çok geldi bana
Bahar ayı, yaprak döker; bak hele

Kul Akın’ım gözüm, uzakta kaldı
Tohum ektim, ayrık otu bağladı
Günler geçti; vakit, kışa dolandı
Şu zamansız dönen, çarka bak hele