karanlığın üzerine düşen beyaz gölgeler gibiydi
uçuşan kar taneleri..
sır dolu, bir sürü dostun birlikte yığıldığı toprak üstünde
kat kat saklıyordu gizlediklerini..
uzaktan bir camın üstündeki buğular aralandı
bir sağa, bir sola gidip gelen aya silintileriyle..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
