Bak gül bize küstü dal bize küstü

Bak gül bize küstü dal bize küstü

Hatırandan ardı sıra tül kaldı,
Vazomuzda dalı kırık gül kaldı,
Ateş söndü rüzgar gitti kül kaldı,
Bak gül bize küstü dal bize küstü.

Işıl ışıl parlamıyor gözlerin,
Kulağıma çınlamıyor sözlerin,
Suyu çekik derelerde özlerin,
Bak gül bize küstü dal bize küstü.

Ellerimle tarar idim saçını,
Kondururdum çiçeklerden taçını,
Hatırlarsan belkide bir kacını,
Bak gül bize küstü dal bize küstü.

Mehtap uzak kaldı göremez oldum,
Düşler deryasına inemez oldum,
Sonunda saçımı başımı yoldum,
Bak gül bize küstü dal bize küstü.

Ümüt Güngör
Kayıt Tarihi : 17.7.2005 16:56:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (7)

Ümüt Güngör