“yüzünün gölgesi güneş tutamıyorum”
göğün yay burcundan iniyor sis
taciz var gözlerime
yitiyor ışık anlıyorum
ay güneşi dudağından öptü
bir labirent gibi içiyor rengi
serseri kaldırımlar
her yüzünü geçiş aşk
közünde ayrılık var
bak! gözlerine sustum
sözü gezdiriyorum
arka sokaklarım hep boş
beton duvarları var
almış gidiyor başını
iz bırakmadan İzmir
bir yıldız kayıyor geceden
bir çocuk yamıyor
dayak izinden görkemli bir şehir
bir gemi karaya oturdu
içinde ben…
Kayıt Tarihi : 8.10.2008 18:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel esprilerle zenginleştirilmiş, hüzün kokan bir şiirdi. Tebrikler gönülden. 10 gönül defterimden.
almış başını gidiyor iz bırakmadan İzmir
bir yıldız kayıyor yorgun geceden
bir çocuk çiziyor dayak izlerinden bir şehir
bir gemi karaya oturdu içinde ben...
Sağlık, huzur ve mutluluk hayatınızın ayrılmaz birer parçası olsun.
Saygılar...
Âlimoğlu
TÜM YORUMLAR (1)