Sokak ortasında vurulan bir kuş misaliydi aşkımız
Bir kanadına da sen basıp geçtin, vefasız.
Çıkar eldivenlerini dokun, ellerin kan görsün
Kapılıp gittin ayrılığın vehmine
Çıkar gözlüklerini bak, gözlerimin kalbine!
Pencerede ışık arayan mahkum gibi yürüdüm
Gök kuşağını bağladım çocukların gülüşlerine
Mevsimsiz ölümdü belki benim ki
Zambaklar ektim mavi düşlerine
Çıkar gözlüklerini bak, gözlerimin kalbine.!
Saffet Çakır
Kayıt Tarihi : 13.9.2017 14:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
SAFFET ÇAKIR 13.9.2017 ÇEŞME
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!