Bak görürsün Şiiri - Fatih Pınarbaşı

Bu güzellik Bâki sende
Kalmaz sevdam, bak görürsün
Sivilceyle gül benzinde
Solar sevdam, bak görürsün

Hayat sana neler neler
Öğretecek birer birer
Daha bilmediysen eğer
Çözeceksin, bak görürsün

Aklın ermez olur işe
Ne tat kalır ne de neşe
Dur desen de bu gidişe
Gideceksin, bak görürsün

Görmek isterken gözlerin
Silinmeden aşk izlerin
Güçsüz, kuvvetsiz dizlerin
Yorulursun, bak görürsün

Olmaz olur istediğin
Seni terk eder benliğin
Geçer elbet deliliğin
Durulursun, bak görürsün

Hasret kalırsın bizliğe
Ağlarsın gizli gizliye
Sende bir ceylan gözlüye
Vurulursun, bak görürsün

Belki bana belki başka
Düşeceksin elbet aşka
Aşk ateşi bir bambaşka
Yanacaksın, bak görürsün

Aşkı sevdayı bilmezdin
Kırılırdın bükülmezdin
Hani sen hiç eğilmezdin
Çökeceksin, bak görürsün

İç çekip de için için
Görmez misin neden niçin
Gözyaşları Sevda için
Dökeceksin, bak görürsün

Varlı vakitsiz her dem de
Beni bulacaksın sende
Hayalimi sen her yerde
Göreceksin bak görürsün

Boşadır artık saklaman
Unutturmaz geçen zaman
Benim gibi sen de aman
Diyeceksin bak görürsün

Olur mu sevdadan kaçmak
Mümkün değildir unutmak
Ve elbet bir gün bana hâk
Vereceksin, bak görürsün

Kin ve nefret; ihtirasla
Vebâl mı, âhım mı asla
Sen beni senle kıyasla
Bileceksin, bak görürsün