Bak Gelmez Oldun Şiiri - Farettin Çakal

Her bahar gelirdin gönül bahçeme
Kac mevsim gecti bak gelmez oldun.
Ne kara kıslar atlattık biz seninle.
Ne fırtınalar geçti bak gelmez oldun.
Çiçekler yeserdi yapraga döndü.
Düşen her yaprağım toprağa döndü
Rüzgarlar vurdukça kavruldu yandı
Kaç goncalar soldu bak gelmez oldun.
Baharlar tükendi yazlara döndü.
Topragım kurudu çöllere döndü.
Akan göz yaşlarım sellere döndü.
Mevsim kışa döndü bak gelmez oldun.
Yılların ardından başladı ahlar.
Dilim söylemese de dinmiyor vahlar
Vuslat kapım çaldı gönül eyvahlar
Son anımda geldi bak gelmez oldun.
Ne desem geçen ömürdür ömür.
Sensizlik bana pek ağır gelir.
Ver elinden iceyim şerbeti zehir.
Son yudum da bitti bak gelmez oldun.