Bak Eylül Geldi Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Bak eylül geldi gözlerinin siyahına
Aktı damları yüreğime ömrüme
Ve
Rüzgâr bıraktı sararan yaprakları hüzünleri
Bir tarafım paramparça eksik, kırık, dökük
Dudağımdaki hasret kelimeleri döküldü
Sensizliğin kaldırımlarına
Gün kısaldı ayrılık, sensizlik uzadı
Eylül sabah serinliği
Sensizliğin özlemini dondurdu
Sarardı gönlüm karıştı acılar
Toprağa düşen sararmış yaprağın
Serinliğiyle
Sensizliğin kokusunu ciğerime dolduruyorum
Eylül akşamlarına karışıyor
Sessizlik, sensizlik
Kara bir rüzgâr esintisi
Ve bir tren sesi
Alt üst ediyor
Kanamaya yüz tutan sensizliği, hasretini
Göz kırıklarıma titreyen ellerine dudağıma
Hüzün kederler doluyor
Eylül sabahları kursağıma yeniden
Başlama duygusu otuyor
Gün doğumuyla penceredeki kardelenlerle
Doğuyor içime
Umut dolu yarınlar
Daha çok seviyorum
Sensizliğinle seni yaşamayı
Yokluğunda seni sevmeyi
Daha ama daha çok seviyorum
Mahmut ÇİÇEKDAĞI
07.09.2017 15:33