Bak Ey Gönül Şiiri - Gürhan Kurukaya

Ne oldum deme gönül, olacağa bak!
İnsanı sultan eden ol ocağa bak!

Güç bende deme gönül, Rüstemlere bak!
Zirveyken turab olan sistemlere bak!

Kibirlenme ey gönül, şol toprağa bak!
Rüzgarlarla savrulan kul yaprağa bak!

Hırs etme deli gönül, dön meftaya bak!
Göğsündeki Emr-i kader yaftaya bak!

Zalim olma emi gönül, şol Davut’a bak!
İbret-i Alem için ol Calut’a bak!

Tamah etme doymaz gönül, Karun’a bak!
Musa Resul veya Nebi Harun’a bak!

Ye’se düşme aciz gönül, Yunus’a bak!
Bir an’çün katre olup okyanusa bak!

Umut kesme yardan gönül, Mecnun’a bak!
Yetmiş Leyla va’d edilen cinana bak!

Yetmez bana deme gönül, kabrine bak!
Kulluğuna kafi gelen sabrına bak!

Ben bilirim deme gönül, ilmine bak!
Hakka teslim enbiyanın hilmine bak!

Başardım deme gönül, Süleyman’a bak!
Mahmuzsuz dağlar aşan küheylana bak!

Ben yaptım deme gönül, kainata bak!
Ayn-ı San'at-ı Hak, mükevvenata bak!

(İstanbul- Ağustos 2014)