Bak Evlat! Şiiri - Cihat Şahin

Varsa birkaç dakikan? Az edelim hasbıhal!
Mutlu mu sun, mutsuz mu? Nice sende hasbi hal?

Çok mu büyük hayalin, ne olmayı düşlersin?
Olmayınca bir arzun, niye elin dişlersin?

Kaç okulu bitirdin, halen hoppa yaşarsın!
Onca derdin var iken, top peşinde koşarsın(!)

Nerden geldin dünyaya? Nedir burda vazifen?
Kimdir seni gönderen, ne emretti tavzifen?

Kalkıp Rahm-i maderden, niye arza göçüldü?
Müddet epey çok mu’dur, kaç yıl ömür biçildi?

Yaş yirmiyi aşıyor, kaldı geri ne kadar?
Her gün ukba yurduna, kalkan kervan kaç katar?

Varmı elde senedin, çıkmak için yarına?
Belki bugün göçersin, sonsuzluk diyarına!

İnsin asıl görevi; yaratana kul olmak,
İmtihanı kazanıp, rızasına yol bulmak!

Zira dünya bir durak, asıl vatan; ahiret!
Bu durakta nefsini, ıslah edip Tahir et!

Kral olsan şu arzda, kaç gün sürer saltanat?
Neye yarar faniyse; taksan bile sen kanat?

Ecel her an arkanda, önündeyken o kabir;
Seni neyle avutur? Diplomalı(!) ekâbir?

Şayet işi anlayıp, yönelmezsen hak dine,
Binler korku ve gamı, koyar mevla kalbine!

Her okulu bitirip, alsan elli diploma,
Sanma biter korkular, çare olur o, gama!

Ya ölümü öldürüp(!) kapatırsın kabir’i(!)
Ya da hakka kul olup, terk edersin kibir’i!

Kalamazsın şu arzda, emir büyük makamdan!
Mümkün mü ki diyesin; ” düş” ecele” yakamdan! ”

Dediklerim gayet net, anladın sen sanırım?
Zeki olan insanı, ben gözünden tanırım!

Son cümleme dikkat et, manasına bak evlat!
Aklın yolu bir tektir, o, yoldadır hak evlat!

Hakka tabi olana; var mutluluk ve huzur!
Kim girmişse o, yola; bulmuş onu bil hazır!

Cihat ŞAHİN
17.06.2010-İZMİR