Dünya ilk günden beri şarkılar söyler...
İyilik, güzellik üstüne..
Dağlar duydu, toprak duydu.
Nehirler duydu, gökyüzü duydu
Çocuklar hemen sahiplendi şarkıları.
Sonra, *İçindeki çocuğa sarılanlar* söylemeye başladı.
*
Dünya ilkin çok sevindi, derin bir nefes aldı.
Gözyaşları yağmur oldu döküldü toprağa.
Yeşerdi umutları kardelenlerin bağrında.
Salıverdi tutuğu soluğunu
Gökyüzü kuşla doldu...
*
Dünya 'başardım' derken,
anımsadı geri kalanları...
Çıt çıkmıyordu o taraftan.
Onlar güya *Suskun'larıydı! Dünyanın...
Kapıları kapalıydı şarkılara.
Gönül gözlerine duman bürümüştü.
Kulaklarında sadece kendi sesleri vardı.
Öğretilmiş yollardan bir milim sapmazlardı.
*
O günlerden beri şarkı söyler bir yanımız.
Susar diğer yanımız,hem de avaz avaz..!
Dünya bekler durur umutla
Arada bir 'yoruldum' dese de,
bekler durur Suskun'ları...!
*
Unutur, bazı gönüllerin yetmediğini
Unutur duyan kulakların, duymazlığını.
Gören gözlerin, görmezliğini...
Bekler durur, göğsünde büyüttüğü kuşlarla.
_________(27.11.2016 güncesi)
Hümeyra GünKayıt Tarihi : 17.12.2016 13:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum şiiri ve güzel yürek sesini sevgimle, canım öğretmeniim... Nicelerine....
DUYARLI şair yüreğinizi kutluyorum, sevgili Hümeyra hanım. Çok güzeldi.
SEVGİLERİMLE...
TÜM YORUMLAR (14)