bak çocuk
hüzün akıyor musluktan
sen değil hayat
yanağı kırmızı değil
sen acıkmışsın çocuk
duydum midenden gıcırtıları
nefesin bir garip
rengini atmışsın ekmeğe
dilini yutmuşsun
sonra ağlamışsın
ıssız köşede
kimseler görmemiş
incilerini
soyunmuşsun kahramanlığa
ama soyulmuşsun
yürünmeyen dakikalar kadar
yalnız kalmış caddelerin
gece ortasısın
bir yamaca itilmiş kardelensin
tipi yemişsin
Kayıt Tarihi : 3.1.2006 01:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)