Bak Bu Acı Şiiri - Laura Psikolojikedi

Git gide soğuk iliklerime işliyor eşlik edemiyorum.
anlık öfkeler dudaklarımda titriyor susuyorum.
aynı yerdeyim.
hata diyemiyorum.
fakat hata.
bak bu acı, gözyaşı.
kanımla emiliyor.
hissedebiliyor musun? çığlıklarım.
ağıtlar sağır ederdi gökyüzünü.
bak bu acı.
çığlıklarımla büyüyen bir tat.
kanımla beraber emilen acı.
gülebiliyor musun? kahkahalarım.
mutlu ederdi yıldızları.
bak bu acı.
yanlızlığımla öfkeleşen bir umut.
umuyor musun? ben kaybettim.
kaybedişim mutlu ederdi onları.
bak bu acı.
yerine aciz çığlıklar.
yutkunurken zorlanıyorum düğüm oluşuyor boğazımda
asitler içiriyorlar sanki bana.
bak bu acı
dibe doğru batırıyor.
nefes alamıyorum. sancı ciğerlerime işliyor.
ve ölüyorum
bak bu acı.
nefes.
bu tutku.
şuurumu yitiriyorum.
gökyüzüne aitsin artık,bunu paylaşabileceğin biri olmalı yanında.
ölüm bu kadar yakın ve ürpertici.
dahada işliyor bedenime asit.
bak bu acı.
yoklugun asitledi ve ben ölüyorum.
bu acı. bunun adı azap.
pişmanlık. öldürendi biraz da.
bu acı.
yoklugunu tadınca zehirlendi.
kalbe ben yol veremediğimden,
içimdeki o boşluk itelendi itelendi.
Sonrası yok işte bu acı.

içim. o boşluğu hissettirdi. ve bir fragman
ölüme yakın
hisedebiliyorum
ellerim soğuk..
ve bir şerit
ah, sen.
biz.
ölüyorum
ölü-yor-um.
ölüyorum o. çocuğu
ölüyorum!