**Bak Bir Varmış Bir Yokmuş**

Bak bir varmış,bir yokmuş eski günlerde
Güzel bir kız yaşarmış İstanbulun varoşlarında

Aslında çok güzel günler de yaşamış
Üsküdar sultan tepede Asmalı köşkte
Şimdi varoşda iki odalı küçücük evde
Ama olsun o bunu hiç det etmiyor
Mutlu mu mutlu
Asaletli güzelliği de yerinde
Sadece servetti giden elinde boş ver gitsin be
Onları ayakta tutan sevgiydi
Artıp ta eksilmeyen sevgi
Mal mülk önemli değil di onlar için
Varmıydı bu Alemden malıyla giden
Allah Ölüm acısı vermesin derken
Elim bir kazada Babasnıda aldı elinden
Küçük kızın serveti işte o an tükendi
Çünki Babası onun sevgi bankasıydı
Nasıl dayanır bu küçücük kız bu acıya derken
O Aslanlar gibi güçlü çıktı
Hiç kimseye güvenmeden
Sırtlandı evin yükünü omuzlarına
O Küçük kız hiç çocuk luğunu yaşıyamadı
Abla oldu Anne oldu evinin herşeyi ondan soruldu

Tıpkı bir lokomatif gibi yükünü taşıdı
Amaaa şimdi Haydarpaşa Garında
son durağa geldi
Artık vazifesi bitmiş,kardeşini
evlatlarını büyütmüş hepsi yolunu çizmişti
O Küçük kız çocukluğunu genç kızlığını yaşayamadan
İhtiyarlamış fakat Zaferi kaza bir Komutan
edasıyla gururlu ve mutlu artık inzivaya çekilip
Kalan ömrünü huzur içinde yaşayarak
Geiçirmek istiyordu ağızında da
Küçük kız şarkısı hiç düşmüyordu
Küçük kız küçük kız söyle bana nerdesin.
Münevver Şenol 7.12.2008