Bak başladığım yerdeyim
Yaralı yüzümden düşen
Sensiz kapı aralarından
Elvedalar yankılanırken
Hayata şöyle bir baktım
Elinde hiçbir şey yokken insanın
Çok tehlikeli bakıyor gözlere
Ölüm diyor, kal diyenlere inat
Sonum diyorum, gülüyor
Bir çocuğun elinde bir tabak buğday var
Güvercinlere atılmak üzere
Her kanat çırpışımda vuruyorlar yüzüme
Ben yine bakıyorum
Yokluğun kadar boş hüzünlü dağlara
Yok olmanın eşiği bu,
Başladığım son yere inat…
Kayıt Tarihi : 22.8.2010 16:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!