Bak bana Şiiri - Engin Sınmaz

Bak bana
Bütün pencereleri zincirlerle bağlanmış,
Kapıları bilmem kaç kez kilitlenmiş,
Bir evin pencere aralığından bak.

Bak bana
Elleri çamurlar içinde oturan çocuğun,
Sevgi dolu gözleriyle bak,

Karanlığın içinde
Elinde bir küçük mum dahi olsa yak
ve bana bak.

Zaman ne kadar kısa olsa da,
Mum ne kadar az yansa da,
O bakışlarını ve gözlerini
Bir saniye bile olsa görmek.
Yıllar bile sürse seni görmek.
yeniden gözlerini görmeyi beklemek.
Benim için bir başka sevda merdiveni.

Seni sevdiğim kadar kimi sevebilirim,
Seni özlediğim kadar kimi özlerim.
Sen yokken ben var olur muyum?
Bilmiyorum.
O gün herhalde boş bir sokakta ölür kalırım.
Bir çiçek nasıl susuz yaşayamazsa
Ben sana muhtaç öyle kalırım.
Söyle çiçek susuz yaşayabilir mi?