Bak Aynaya Şiiri - Hasan Özünal

Bak Aynaya

Bak aynaya
Söyleyeyim sana ne gördüğünü;
Külü bile kalmamış ocağıma harlı bir ateş,
Yavan ekmeğime bal kaymak, katık,
Zemheri kışımda bir sıcacık güneş,
Kavrulan bozkırda bir gölgelik bulut,
Mecnunun çöllerinde
Serin sulu bir vaha var
O aynada…

Yıllardır kurumuş musluk idim,
Şimdi gürül gürül akan suyum.
Gitmekten yorgun düştüğüm,
Karanlık tünelde bir ışıksın.

Sabahı bekleyen hastanın sabahı,
Bir bahar, kuzusuna kavuşan bir koyun,
Kuruyan çamurlarda debelenen
Bir balığı alıp götüren bir deniz dalgası
Okyanuslarda çaresiz yelkenime rüzgâr,
Zindan geceden sonra
Tanyerinden geliveren bir sabahsın…

Göz gözü görmez karanlıklarda
Gözlerin bir mehtap,
Yol gösteren bir ışık oldu dünyama…

Baktığın aynada bir hayal görsen de
Dünyamda bir gerçek hayatsın…