Bak Anne Ben Büyüdüm Şiiri - Mine Ekinci

Anne ben büyüyorum galiba,
Baksana boyum seni geçti bile.
Yolda yürürken elini de tutmuyorum artık,
Karşıdan karşıya kendi kendime geçiyorum
Canım dondurma istiyorsa
Kendim alıyorum
Hem de kendi paramla...

Anne ben gerçekten büyüyorum sanırım,
Bak artık ben de ağlıyorum bilmediğim dertlerim için.
Uyuyamıyorum bazen geceleri...
Birisiyle konuşurken bambaşka şeyler düşünebiliyorum.
Eğer beni kızdırırlarsa avaz avaz bağırıyorum küçüklere,
Ama eğer benden büyüklerse devam ediyorum gülümsemeye
İçimden söyleniyorum sadece,
Büyükler ya o yüzden...

Anne ben çoktan büyüdüm belki de
Şarkıları sözlerini hissederek söylüyorum artık.
Söz veriyorum sürekli
Hiçbir zaman yapmayacağımı bildiğim şeyler için
Özür dilemek canımı acıtıyor,
'Bilmiyorum' demek zor şimdi,
'Seni seviyorum' korkutuyor...

Evet anne görüyorsun ya ben büyüdüm artık,
Sen şimdi 'Ne mutlusundur o zaman' diyorsundur
'Ne de olsa hep büyümek isterdin küçükken.'

Ama mutlu değilim anne,
Ben büyümek yıldızlara ulaşmak sanırdım küçükken...
Oysa şimdi büyüdüm ya anladım;
Meğer büyümek yıldızlara ulaşmak değil,
yıldızları unutmakmış...

(21 Haziran 2005)