Bak Şiiri - Sebahattin Kömürlü

bak
nerelerden geçtik farkındamısın
kaldırıldı tüm duraklarımız
unutuldu anılar
dağıtıyor toprağı taşı emperyalizm
acımıyor kargaya karıncaya sığırcığa
saldırıyor dağın altına altına
oyuyor şehirlerin altını acımadan
bağnazlık tutuculuk fırlıyor öne
sanki
yaşamadığımız bir zaman dilimi kalmış da geride
gelin
yaşayın beni diyor hepimize
bir kara çarşaf bir tülbent
baş örtüsünden öte
örtüyor duygularımızın en hasını
yine de
saklanacak bir kuytu yer mi vardı ki
bize
alıyorum intikamımı diye
meydan okuyorlardı medya önünde
şehitlerin gazilerin kimliğinde
bir bilinmezlik göründü
saldırıyorlar geceye gündüze her yerde
dağ tepe orman demeden bu memlekette
camilerin duvarlarına astılar reklamlarını
binlerce kimlik türettiler birden bire
bu soysuzlar
bu kalleşler
ileri demokrasi diye diye
ilerlediler adım adım
gömdüler güzelim ülkeyi karanlığın içine