Bak Şiiri - Yunus Akkale

Evveli pavyonda, öyle bir prenses
Bu nasıl bir iş der, içinden bir ses
Aldanır gözyaşına, üzülür herkes
Derin kuyuya düşen, aptala bak

Efendi bunlar, baş yerde erkânı
İkinci bahar, iş bulur akranı
Tahlil olunca, bozuk çıkar kanı
Başında boynuzu, çatala bak.

On iki ayda, her türlü tertibi
Amaca göre de, kullan kâtibi
Fitnenin işleri, böyle meşrebi
Serçe havalanır, kartala bak.

Yıldız yağması, gördük biz bu olayı
Kısa yoldan Karun, olmanın kolayı
İtle birlik kurdun, başlar balayı
Dede vasiyeti, intikale bak.

Nasıl bir insan, boncuk gözlü paçavra
Evveli leş yer, bugünkü kadavra
Bangır bangır bağır, hepsi palavra
Ayakaltı yalama, çatala bak.

Sağlam yap işin, koyma tesadüfe
Kar payı al, zengin eder büfe
Zaman geçtikçe, yeni bir tarife
Tröstleşen deyyuslar, artele bak.

Allah bilir bir gün, yerler bozgunu
Kartal eş tutar da, besler kuzgunu
Timsahta gözyaşı, ağlar üzgünü
Koltukta yapışkan var, tutkala bak.

Her işin içinde, şimdi demode
Sanal ortamda her çeşit ifade
Aleni işler, gerek yok şahide
Kavaldan çıkan ses, martavala bak.

Biçilmez söğüt dalından kereste
Korku salar, huzur kalmaz herkeste
Ümit kesme, çıkmayan son nefeste
Akordu düzen tutmaz, bam tele bak.

06 Mart 2009 Kahramanmaraş