Adı çaresizlik olan şehrin ,
Umutları kesilmiş karanlık bir sokağında .
Kaldırımlar , yanmayan lambalar bir de sen varsan .
Yalnızlığın acı olan tadına bak !
Bazı şeylerin en son farkına varınca ,
-Neden böyle yaptım- deyip
Kendince ağlayınca .
Karanlık odamın karalanmış duvarlarına bak !
Düşlerinde ki bahçe de dolaşınca ,
En güzel papatyayı
Bir oyun uğruna koparınca ,
Aydınlığın ardında ki karanlığa bak !
Kayıt Tarihi : 24.4.2018 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!