Bak Şiiri - Rümeysa Çakmak 2

Bak, kar taneleri parça parça
Ben görüyorum mutluluğu, bir sokak lambasından..
Gülüşmeler hoş, heyecanlıdır şimdi çocuklar...
Sıra sıra dizilmiş Düşler, kapıyı çalıyor şimdi.

Bak, yağmur düşüyor toprağa.
Hayat kazanıyor cılız papatyalar, laleler.
Bakıyorlar mavi şehre uzaktaki daldan,
Uçmaz şimdi küçük güvercinler..

Bak, poyraz esiyor bahçelerden,
Savuruyor ekili kederleri, onca dertleri uzaklara.
Serpiliyor ümit tohumları yerlerine,
Sulanır şimdi buralar, mutluluk göz yaşlarından..

Bak, kuşlar cıvıldıyor yemyeşil ormanlardan,
Bir huzur,mutluluk ve neşe..
Yüreği katılaşmış insan, kalmıyor artık.
Çaylar yudumlanıyor deryalara karşı,
Dertler uyanmaz şimdi derin uykularından.

Bak, yaşlı şehrin gürültüsünden uzak köylere,
Orada insanlar mutlu, para pul dertleri yok,
Sadece gözlerini çevir ve iyi bak şu şehre,
Sokakta yürürken bile, selamlaşmalar yok..