Bajar..ben..! Şiiri - Leyli Küçük

bu şehir yanlız
ve yanlızlığı insanlarla doludur
en çokta senle dolu.
bu şehrin suskunluğu münzevi bir ben yaratır içinde
ben şehir olurum...

gördüysek sana dair tüm gidişleri
bir kere bile bizi bizden sormayışındandır
ve sen gidince
oturup bir hikaye uyduruyoruz şehirle
ben bir varmış diyorum o hep yokmuş diyor
ben devlerle savaş veriyorum o yüzyıl uyumak istiyor..
ardından zekeriya sofrası kurup seni diliyoruz
içiyoruz seni ziyadesiyle
sarhoş oluyoruz
gülüyoruz sana
sızıyoruz..

sanrılar görüyor şehir
güya ahmak ayaklarınla eziyormuşşun tüm organlarını
kızgın yağ gibi dökülüyormuşsun üstüne her yağmur yağdığında
sonra çığlıklar atıyor panın çığlığından daha korkunç
o zaman ben bir zangocu olup seni çalıyorum
tüm şehir uyanıyor...

ve
ve zaman duruyor
dünya dönüyor
döndükçe seni kusuyoruz
kusuyoruz
kusuyoruz
bitmiyorsun
sonra düşüyoruz
sevişiyoruz
bir çocugumuz oluyor
adını sen koyuyoruz
adını umut koyuyoruz
sen umut oluyorsun....

(bürokrasi kokuyor bu şehir.ve en az benim kadar nefret ediyor bu durumdan ve diyor ki içimde bu kadar orospu çocuğu barındırdığım için üzgünüm :)) ANKARA